Machine Head, album „Unto The Locust” (2011)

„Szarańcza” – Machine Head

Ich cieniste całuny
Formują chmury
Coraz głośniej słychać te ich postrzępione skrzydła
Gdy schodzą w dół

Oto nadciągają
Chmary szarańczy
Niebo nad nami
Zaciska się, by nas udusić
Przybywa na ucztę z dusz
By zebrać żniwo
Zarówno młodzi jak i starsi
Cierpią z powodu szarańczy

Poddajesz się, bo
Twe żyły się wykrwawiły
Zostały pożarte
Nie ma już nic świętego
Marionetki ciągane linkami
Popatrz, jak tańczą
Na wietrze, który zrodził
Tą zarazę

Ich cieniste całuny
Formują chmury
Coraz głośniej słychać te ich postrzępione skrzydła
Gdy schodzą w dół

Oto nadciągają
Chmary szarańczy
Niebo nad nami
Zaciska się, by nas udusić
Przybywa na ucztę z dusz
By zebrać żniwo
Zarówno młodzi jak i starsi
Cierpią z powodu szarańczy

Moje oczy krwawią
Ta plaga została zesłana by nas zniszczyć
Krwawię też od środka
Nie pozwolę, by to robactwo nas przejrzało 

Wiara pojawia się i płonie jak świeca
W skupieniu słucham anielskiego chóru

Ich cieniste całuny
Formują chmury
Coraz głośniej słychać te ich postrzępione skrzydła
Czas to przerwać
Niech kłamstwa wyjdą na jaw
Wtedy prawda kiedyś zwycięży

Na dźwięk grających trąb
I tłuczonych koron
Aureole prawdy mnie chronią
A oszustwo tych kombinacji się rozpada 

Oto nadciągają
Chmary szarańczy
Niebo nad nami
Zaciska się, by nas udusić
Przybywa na ucztę z dusz
By zebrać żniwo
Zarówno młodzi jak i starsi
Cierpią z powodu szarańczy

Gitarzysta Phil Demmel, pytany o interpretację tekstu przez redakcję Sonic Excess, powiedział: „Szarańcza to koncept, na który wpadłem po napotkaniu w moim życiu paru osób, takich samych, jakie może spotkać każdy z nas. To typ osoby, która pojawia się w twoim życiu z byle powodu, zaprzyjaźnia się z tobą, może być twoim kumplem, partnerem, być w twoim zespole, może być nawet twoim kochankiem lub kimkolwiek innym. Celem takiej osoby jest po prostu wyssanie z ciebie wszystkiego, co się da, co masz do zaoferowania. Gdy zostaną na tym nakryte, odlatują i szukają kolejnej ofiary, którą niszczą”. W trakcie wspomnianego koncertu w Warszawie wokalista i gitarzysta grupy Robb Flynn mówił, że taką osobą może być także ktoś nam bardzo bliski – brat, siostra, przyjaciel, a także matka czy ojciec. Zresztą, jestem pewien, że na pewno każdy z nas spotkał kogoś takiego w swoim życiu i doświadczył, jak to jest być ofiarą takiej „szarańczy”.

Na pewno słyszeliście o istnieniu tzw. wampirów energetycznych – osób, które wysysają energię z otaczających ich ludzi, skupiając na sobie uwagę innych, by samemu poczuć się lepiej. Takie osoby opowiadają o własnych słabościach, by zyskać wsparcie ze strony otoczenia, co stawia je na nogi. Problem polega na tym, że osoby, z którymi się stykają, czują się z kolei jakby wyssane z energii. Pół biedy, jeśli wampir robi to nieświadomie; gorzej, jeśli robi to z premedytacją. To właśnie o tym drugim rodzaju „wampirów” opowiadają nam muzycy Machine Head, rozciągając dodatkowo ich działanie na inne sfery – nie tylko psychiczną, ale również materialną. Tytułowa szarańcza potrafi Cię więc ogołocić nie tylko z energii, ale i dóbr doczesnych.

A wszystko  to zostało opowiedziane przez autora tekstu – Robba Flynna – w dość nieoczekiwany sposób. Wczytując się w lirykę, momentami można mieć wrażenie, że tekst opowiada rzeczywiście o szarańczy, wbijającej we mnie haczyki, choć dosłownie chwilę wcześniej Flynn śpiewał o słodkich pieszczotach, muskających moją skórę, dodając, że w tym dotyku nie ma miłości. Nakręcony do utworu teledysk nie pomaga we właściwej interpretacji utworu – praktycznie cały zawiera wyłącznie sceny z ogromnymi stadami owadów; nie ma w nim ani jednej sceny, która wskazywałaby na inne znaczenie tytułowej szarańczy.  

Rój szarańczy w Maroku w listopadzie 2004 r. (źródło: Wikimedia Commons)

Wracając do utworu, w przypadku tego kawałka mamy ewidentnie „kumulację” – znakomity tekst uzupełnia kapitalny muzycznie numer. Atutem liryki jest z całą pewnością pozostawienie szerokiego pola do jej interpretacji czytelnikowi, a właściwie słuchaczowi. Jest jednak w tym utworze jeden moment, który przykuwa moją uwagę i zastanawia mnie, jak należy go właściwie zinterpretować: to chwila, gdy muza staje się znacznie bardziej nastrojowa, głos wokalisty przybiera delikatną barwę, a tekst nagle zaczyna mówić o dźwięku anielskich trąb; to moment przełomowy w utworze. W chwilę potem Flynn śpiewa, że oszustwo tych kombinacji się rozpada, dając do zrozumienia, że plaga szarańczy zawsze kiedyś się kończy – kończy się zdemaskowaniem wampira, który postanowił żerować na tobie, na mnie, na nim czy na niej. Niestety, plaga czasem wraca, dlatego musimy być czujni, by nie dać się kolejny raz wykorzystać przez kolejnego człowieka.