Korn, album „Issues” (1999)

Jonathan Davis, lider grupy, w jednym z udzielonych wywiadów powiedział, że „piosenka mówi o przemocy w rodzinie oraz o tym, że są sposoby na otrzymanie pomocy. Czy to poprzez zwierzenie się komuś, czy poprzez dzwonienie na błękitną linię, istnieją sposoby, by sobie poradzić z takimi sytuacjami. Nikt nie powinien być traktowany w taki sposób”.

„Oddalając się od siebie” – Korn

Hej, czuję się zmęczona
Mój czas dziś minął
Znowu flirtowałaś z samobójstwem
Teraz jest już OK
Robisz, co inni mówią
Jestem tutaj, pogrążona w pustce
Oddalam się od samej siebie

Wtedy, gdy dzień gaśnie
Właśnie wtedy chciałabym powiedzieć
Że flirtowałam z samobójstwem
Czasami ból zabija
Zawsze mogę powiedzieć
„Jutro będzie lepiej”
Oddalam się od samej siebie

Tłuką mnie
Biją, powalają
Na ziemię, w dół
Na samo dno
Wykrzykując coś
Biją, powalają
Na ziemię, w dół
Na samo dno

(oddalam się od siebie)
Kręcę się w koło
(oddalam się od siebie)
Pogubiłam się i nie mogę się odnaleźć
(oddalam się od siebie)
Kręcę się w koło
(oddalam się od siebie)
Muszę zwolnić

Tłuką mnie
Biją, powalają
Na ziemię, w dół
Na samo dno
Wykrzykując coś
Biją, powalają
Na ziemię, w dół
Na samo dno

Przymuszają mnie, nie chcą odejść,
Więc modlę się, odejdźcie

Życie wypływa ze mnie
Wypływa ze mnie
Życie wypływa ze mnie
Kurwa!

Tłuką mnie
Biją, powalają
Na ziemię, w dół
Na samo dno
Wykrzykując coś
Biją, powalają
Na ziemię, w dół
Na samo dno

Prawdziwie porażający jest ów „flirt z samobójstwem”. Na szczęście zaraz dodaje, że teraz jest już OK. Trudno zrozumieć to inaczej, niż jak deklarację poważnych problemów dziewczynki. Bo czasami ból zabija: zawsze mogę powiedzieć „jutro będzie lepiej” – śpiewa po chwili Jonathan Davis, wyraźnie ironizując przy słowach jutro będzie lepiej. Co ciekawe, bohaterka utworu z takim bagażem słucha muzyki, która ma podobny nastrój, jak ten, w którym sama tkwi, bo tylko taka muzyka jest w stanie jej pomóc.

Chyba nie odkryję Ameryki, jeśli napiszę, że z reguły sięgamy po taką muzykę, która najlepiej rezonuje z naszym nastrojem. Jeśli ktoś ma doła albo myśli samobójcze, ma tendencję do słuchania kawałków, które dotykają właśnie tych tematów, bo dzięki temu zyskuje się coś w rodzaju wsparcia od muzyków mających podobne odczucia, czyli prawdopodobnie rozumiejących, co czujemy. Tak nam się przynajmniej zdaje; ważne jest to, że taka muza oraz „łączność” z artystami pomaga nam przetrwać złe chwile.

Dotykając wielu zamiatanych pod dywan tematów, które dotyczą tysięcy osób, muzycy metalowi pełnią więc funkcję „pogotowia psychologicznego”, udzielając wielu ludziom swego rodzaju wsparcia psychoterapeutycznego. Słuchając muzyki tworzonej przez artystów, „którzy nas rozumieją”, doznajemy przecież ulgi. Nic dziwnego, że często taką rolę pełni właśnie heavy metal; to muzyka przecież pełna gniewu, bólu, agresji i wielu innych „złych” emocji, które pojawiają się w naszej duszy w tych gorszych momentach. Metal pełni więc ogromnie ważną rolę w naszym codziennym życiu, chyba mocno przez wszystkich niedocenianą: rolę odtrutki w stosunku do toksycznej rzeczywistości. No bo jak tu nie mówić o toksycznej rzeczywistości w świecie opisywanym w „Falling Away From Me”, skoro ciągle robimy, co inni [nam] mówią?

Ale to tylko preludium do tego, co dzieje się oprócz tego: tłuką mnie, biją, powalają na ziemię, w dół, na samo dno, wykrzykując coś. Na teledysku widzimy w tym momencie dokładnie, co robi ojciec (czy może jej opiekun? To nie jest do końca jasne) nastolatce. W efekcie bohaterka utworu jest tutaj, pogrążona w pustce, bo pogubiła się i nie może się odnaleźć. Jest tak bardzo źle, że ma poczucie oddalania się od samej siebie. To nie powinno dziwić, bo przecież Jonathan śpiewa też, że przymuszają mnie i nie chcą odejść i dodaje więc modlę się, odejdźcie, ale modlitwy jak to modlitwy – same, bez realnego działania, raczej nie przynoszą jakiegokolwiek efektu. Dlatego nastolatka konkluduje, że życie wypływa ze mnie i stwierdza, że musi zwolnić. Warto dodać, że w innej wersji tekstu, którą znalazłem w Internecie, w tym miejscu było throw it down, czyli wyrzuć to z siebie, co było znacznie bardziej pozytywne, bo świadczyło o buncie dziewczynki i dawało nadzieję na kreatywny bunt, niestety, oficjalna wersja tekstu to ta pierwsza, bardziej pesymistyczna.

Na teledysku widać jednak, że nastolatka, przy wsparciu innych młodych ludzi ucieka z domu przed swoim opiekunem. Tym samym muzycy zdają się mówić: macie inne osoby dokoła siebie, podzielcie się swoim problemem, a na pewno ktoś Wam pomoże. Duszenie swoich kłopotów w swoim wnętrzu raczej nie przyniesie nikomu niczego dobrego.

Warto zwrócić jeszcze uwagę na sposób użycia tytułu utworu w tekście – samo „Falling Away From Me” oznacza mniej więcej „Oddalając się od siebie”, gdy jednak te słowa są użyte w zwrocie life’s falling away from me, wtedy najlepiej chyba przetłumaczyć to jako życie wypływa ze mnie. Obydwa nie brzmią optymistycznie, ale przesłanie teledysku – jak już wspomnieliśmy – jest już znacznie bardziej budujące, podobnie jak rola muzyki, którą Korn ewidentnie w „Falling Away From Me” podkreśla.

(aktualizacja 9.05.2024)