Judas Priest, album „Firepower” (2018)

„Nigdy się nie poddaję” – Judas Priest

Wiesz, że twoje życie nie jest określone
Przewodzę grupie, nie jestem żadnym samozwańcem
Dajesz z siebie tyle, ile dostajesz
Żyjemy i umieramy, nie mamy wyboru

Ścigając swe sny, wciąż pnę się w górę
Ostro pogrywam, me serce płonie
Żyjąc swe życie, nie jestem żadnym pretendentem
Zawsze gotowy do walki, nigdy się nie poddaję

Ty wiesz, co czuję
Jeśli jesteś ze mną, lepiej się mocno trzymaj
Ja po prostu jestem sobą
Taki właśnie jestem, po prostu walczę bez przerwy

Ścigając swe sny, wciąż pnę się w górę
Ostro pogrywam, me serce płonie
Żyjąc swe życie, nie jestem żadnym pretendentem
Zawsze gotowy do walki, nigdy się nie poddaję

Jazda bez trzymanki
Zbliżający się kres
To nie dla słabeuszy
Tylko dla dzielnych

Ścigając swe sny, wciąż pnę się w górę
Ostro pogrywam, me serce płonie
Żyjąc swe życie, nie jestem żadnym pretendentem
Zawsze gotowy do walki, nigdy się nie poddaję

Ścigam swe sny, wciąż pnę się wyżej
Ostro pogrywam, me serce płonie
Żyję swoje życie, nie jestem żadnym pretendentem
Zawsze gotowy do walki, nigdy się nie poddaję

„No Surrender” bez dwóch zdań oddaje nie tylko ducha, z jakim od lat tworzą muzycy Judas Priest. Wiele mówi też o duchu, który jest istotą, esencją heavy metalu. Muzycy powiedzieli zresztą o tym w oficjalnym komentarzu do tego utworu: „’No Surrender’ oddaje prawdziwego ducha walki charakterystycznego dla metalu. To dlatego fani na całym świecie znajdują w tym utworze coś, co ich jednoczy, coś w rodzaju wspólnego głosu. Kiedy szczerze wierzysz w siebie i żyjesz w zgodzie z samym sobą, bez ulegania czemukolwiek, wtedy nic nie powstrzyma cię przed spełnieniem wszystkich swoich marzeń”. Rob Halford w wywiadzie dla brytyjskiego magazynu Noisey dodał jeszcze, że „nie ma znaczenia, z czym się mierzysz; najważniejsza rzecz, którą możesz zrobić, to stawić czoła temu wyzwaniu. Przezwyciężyć to, wygrać, i nigdy nie skapitulować”.

Rzeczywiście, tego ducha czuć w „No Surrender” od pierwszych linii tekstu. Wiesz, że twoje życie nie jest określone – zaczyna Rob Halford, a ma na myśli, że to my sami decydujemy, w jaki sposób je przeżyjemy (bardziej dosłowne tłumaczenie brzmiałoby wiesz, że życie nie jest ustawione). To bardzo humanitarne przesłanie podkreśla wielką rolę nas samych w kształtowaniu naszych osobowości i naszego życia. Niektórzy uznają być może takie podejście za nieprawdziwe, przekonując, że tak naprawdę jesteśmy tylko bezwolnymi istotami miotanymi na prawo i lewo przez wiatry historii oraz prądy polityczne czy społeczne. Zwolennicy takiego podejścia łatwiej przyjmują za swoje poglądy oferowane przez szereg prądów filozoficznych i religijnych, co znacząco ułatwia życie. Przez życie idzie się na pewno łatwiej zwłaszcza wtedy, gdy ma się za sobą autorytet sprawdzonej przez wielu myślicieli i teologów religii, a w tle autorytet Boga, czyli znacznie potężniejszej od nas istoty – zawsze jest przecież ktoś, kto wie od nas lepiej, co zrobić w danym momencie życia, gdy mierzymy się z trudnościami czy mamy do podjęcia ciężką decyzję.

Samodzielne stawianie czoła rzeczywistości, samodzielne kształtowanie samego siebie jest trudne i wymaga znacznie więcej wysiłku. To dlatego Halford ostrzega: jeśli jesteś ze mną, lepiej się mocno trzymaj – to przestroga, by nie liczyć na to, że będzie łatwo. Takie podejście jest jednak z całą pewnością głęboko humanitarne, stawiające nas samych w centrum uwagi. Ścigając swe sny, wciąż pnę się w górę – śpiewa Halford, podkreślając, że jest zawsze gotowy do walki, nigdy się nie poddaje. To naprawdę imponujące, że śpiewa to blisko 70-latek, człowiek wkraczający w wiek, w którym raczej nie myśli się o walce o lepsze jutro, tylko o odpoczynku. Wokalista podkreśla też, że nie jest żadnym samozwańcem, w sensie: nie jest kimś, kto dopiero zaczyna, tylko jest już doświadczonym fighterem, który do wszystkiego, co ma, doszedł sam, i dodaje, że jego serce płonie niczym u młodzieńca. Bo prawdziwie młodym nie jest ten, kto ma młode ciało, lecz ten, kto zachował młodzieńczego ducha w działaniu. Taki właśnie jestem, po prostu walczę bez przerwy – dodaje muzyk Judas Priest.  

Richie Faulkner w teledysku do utworu „No Surrender” (źródło: YouTube)

To bardzo budujący, głęboko humanitarny przekaz, wbrew rozpowszechnionej opinii na temat fanów ciężkiego grania – przekaz, podkreślmy to raz jeszcze, nad wyraz pozytywny. Dziennikarz odpytujący Faulknera porównał go w wywiadzie do hasła „Rock Hard, Ride Free” (można to przetłumaczyć „żyj ostro, pozostań wolny”) z nagranego przez Judas Priest w latach 80-tych utworu „You’ve Got Another Thing Coming”, a gitarzysta skomentował, że to faktycznie „ten sam typ podejścia”.

Jakże budująco brzmią słowa: zbliżający się kres – to nie dla słabeuszy, tylko dla dzielnych. Toczenie walki o swoje cele do końca swych dni na pewno nie jest łatwe, dlatego jest tylko dla tych najtwardszych, dla, chciałoby się rzecz, ludzi z metalu. Dlatego jak przystało na prawdziwego rockmana, jakim jest Halford, w wywiadzie dla Colorado Springs Indy na temat praw społeczności LGBT wyznał: „życie nie powinno polegać na kapitulowaniu, życie powinno polegać na tym, by nigdy się nie poddawać. Kiedy zdanie milionów mieszkańców tego wielkiego kraju jest kompletnie ignorowane, to strasznie wkurzające. Paradoksalnie czyni nas to jednak również silniejszymi, dodaje nam energii. Daje nam też więcej mocy do radzenia sobie z tymi przeciwnościami.”

Gdy w 1998 roku wokalista Judas Priest ujawnił swoją orientację seksualną, społeczność LGBT zyskała oficjalnie kolejnego sławnego muzyka z nurtu uchodzącego za wyjątkowo nietolerancyjny. Fani przyjęli jednak to wyznanie bardzo spokojnie (źródło: fandom.com)